Złożenie zeznania rocznego za 2014 r. to nie jedyny obowiązek, z którego przedsiębiorcy podlegający ustawie o CIT powinni się wywiązać do końca marca br. Wskazany termin jest ważny również dla przedsiębiorców występujących w roli płatników, zobligowanych do złożenia informacji IFT-2R.

Jak pokazuje praktyka, polscy przedsiębiorcy coraz częściej nabywają różnego rodzaju świadczenia od zagranicznych podmiotów. Dokonywanie z tego tytułu płatności na ich rzecz, przy założeniu, że wypłacane tym podmiotom wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w naszym kraju, może wiązać się z powstaniem u polskiego przedsiębiorcy wielu obowiązków fiskalnych. Dotyczy to przede wszystkim konieczności rozliczenia tzw. podatku u źródła, nazwanego tak ze względu na szczególne zasady opodatkowania uzyskanych przez te zagraniczne podmioty należności. Opodatkowanie to odbywa się bowiem w sposób zryczałtowany (według stawek w wysokości 20%, 10% lub 19% przychodów) przy czym jako płatnik pobiera go – w dniu dokonania wypłaty – polski podmiot będący nabywcą tych świadczeń.

Następnie w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrał podatek, powinien odprowadzić tę daninę do właściwego urzędu skarbowego. Obliguje go do tego art. 26 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT). Przy czym przepisy wspomnianej ustawy dotyczące podatku u źródła stosuje się w przypadkach, gdy należności wypłacane są na rzecz podlegających jej zagranicznych podmiotów bez względu na to, czy wspomnianych wypłat dokonuje polska osoba prawna (np. spółka z o.o.), jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, czy też przedsiębiorca będący osobą fizyczną.

Na płatniku spoczywają obowiązki informacyjne

Oprócz obliczenia, poboru i zapłaty podatku u źródła, polski podmiot jako płatnik będzie się musiał także wywiązać z innych powinności o charakterze informacyjno-sprawozdawczym. Dotyczy to m.in. konieczności przesłania do urzędu skarbowego rocznej deklaracji na formularzu CIT-10Z, co należy zrobić w terminie do końca pierwszego miesiąca następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku (art. 26a ustawy o CIT).

Ważne
Innym, bardzo ważnym obowiązkiem w tym zakresie jest sporządzenie informacji rocznej IFT-2R (art. 26 ust. 3a ustawy o CIT). Jest to informacja o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Obowiązek, o którym mowa, spoczywa na krajowych podmiotach, które w danym roku podatkowym wypłaciły na rzecz nierezydentów w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (tj. podatników niemających w Polsce siedziby lub miejsca zarządu, objętych tutaj ograniczonym obowiązkiem podatkowym) należności, od których pobierany jest podatek ryczałtowy.

W praktyce chodzi o należności określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Informacja, o której mowa, będzie zatem dotyczyć dokonanych wypłat i pobranego podatku m.in. z tytułu:

• odsetek,
• świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
• praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw,
• należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, a także za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
• opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• należnych opłat za wywóz ładunków i przewóz pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej (z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych),
• opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej,
• dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę w Polsce (art. 22 ust. 1 ustawy o CIT).
  

czytaj więcej

Autor: Mariusz Olech, Źródło: Rachunkowość i Podatki dla praktyków