Od stycznia 2018 roku podatników czeka sporo zmian w przepisach podatkowych. I to dotyczących wszystkich niemal podatków. Najwięcej zmian dotyczy przepisów o CIT, PIT i VAT. Większość nie jest też dla podatników korzystna. My, przypominamy najważniejsze z nich, które zaczną obowiązywać w przepisach o podatkach dochodowych.

I. Podatnicy będą mogli stosować wyższy limit dla amortyzacji jednorazowej
Od nowego roku limit wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiający jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów zostanie podwyższony z obecnych 3500 zł do 10 000 zł. Zmiana dotyczy zarówno podatników CIT, jak i PIT. W przypadku gdy wartość początkowa będzie równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy będą mogli również dokonywać odpisów amortyzacyjnych stosując odpowiednią metodę amortyzacji albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym. Nowy limit będzie miał zastosowanie tylko do tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które zostaną przyjęte do ewidencji po 31 grudnia 2017 roku.

II. Od nowego roku będą wyższe koszty z tytułu praw autorskich
Osoby uzyskujące przychody z prawa autorskich mogą liczyć po nowym roku na wzrost wynagrodzenia netto. Dotychczas koszty takie wynosiły 50% przychodu tylko do momentu, gdy nie przekraczały 42 764 zł rocznie (czyli dla przychodów wynoszących rocznie nie więcej niż 85 528 zł). Po nowym roku limit ten wzrasta o 100% i wyniesie 85 528 zł (co oznacza możliwość stosowania tych kosztów do przychodów nie wyższych niż 171 056 zł). Powyżej tego limitu podatnik nie ma już prawa do stosowania żadnych zryczałtowanych kosztów podatkowych. Nadal obowiązuje też zasada, że jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania limitu, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. W przypadku firm wypłacających wynagrodzenia z tytułu prawa autorskich wymaga to odpowiedniego dostosowania systemów finansowo-księgowych. Warto dodać, że zaweżono rodzaje usług, jakich dotyczą prawa autorskie.

III. Zostanie wprowadzona wyższa kwota wolna od podatku dla najmniej zarabiających
Od stycznia w PIT zaczną obowiązywać nowe przepisy dotyczące kwoty zmniejszającej podatek w pierwszym przedziale skali podatkowej (tzw. kwoty wolnej). Wzrośnie kwota, dla której podatek wynosi 0 zł z obecnych 6600 zł do 8000 zł. Osoby o dochodzie do 8000 zł rocznie w ogóle nie zapłacą zatem podatku. Osoby zarabiające od 8000 do 13 000 zł będą miały indywidualnie ustalana kwotę zmniejszającą podatek w zależności od uzyskanego dochodu. Bez zmian pozostaną natomiast zasady opodatkowania dla osób zarabiających w przedziale od 13 000 do 85 528 zł. Będą nadal płacić podatek w tej samej wysokości co w 2017 roku. Natomiast osoby zarabiające powyżej 127 tys. zł rocznie nie będą w ogóle stosować kwoty zmniejszającej podatek w pierwszym przedziale skali podatkowej.

IV. Zaczną obowiązywać nowe warunki ulgi na działalność badawczo-rozwojową
Od stycznia 2018 roku ulga dotycząca działalności badawczo-rozwojowej (B+R) będzie obowiązywać na nowych, korzystniejszych dla podatników warunkach. Ulga polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (tzw. kosztów kwalifikowanych), które zostały poniesione przez przedsiębiorcę na działalność tego rodzaju. Poszerzono listę kosztów kwalifikowanych i zwiększono wysokość ulgi. Nowa lista obejmie należności z tytułu umów o dzieło i umów zleceń, a także składki na ubezpieczenia społeczne (opłacane z tytułu tych należności), koszty zakupu usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej oraz koszty nabycia sprzętu specjalistycznego niebędącego środkami trwałymi. Kwota maksymalnego odliczenia wszystkich kosztów kwalifikowanych rośnie do 100%,a w przypadku przedsiębiorstw posiadających status centrum badawczo-rozwojowego do 150% poniesionych wydatków. Zmiana dotyczy zarówno podatników CIT, jak i PIT.

V. W przepisach pojawi się szeroka definicja przychodów kapitałowych
Od stycznia 2017 roku zyski kapitałowe mają dla podatników CIT stanowić odrębne do przychodów z działalności gospodarczej źródło przychodów. Zgodnie z nowymi przepisami w kategorii zyski kapitałowe znajdą się m.in przychody z dywidend, zbycia lub umorzenia udziałów bądź akcji, sprzedaży wierzytelności, z niektórych praw majątkowych, uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, papierów wartościowych i niektórych pochodnych instrumentów finansowych. Katalog przychodów jest stosunkowo szeroki. Wynikają z tego dwie poważne zmiany w systemie rozliczeń. Po pierwsze zakaz kompensowania strat i zysków pomiędzy tymi źródłami (zyski kapitałowe i inne przychody podatnika – podatnik nie będzie mógł odliczyć strat kapitałowych od dochodów z działalności gospodarczej). Po drugie, konieczność przypisanie kosztów do poszczególnych źródeł przychodów, co w przypadku kosztów ogólnych (np. kosztów zarządu) może podatnikom sprawić spore kłopoty.

VI. Pojawi się minimalny podatek od nieruchomości komercyjnych
Nowej formie opodatkowania od nowego roku będą podlegały budynki handlowo-usługowe sklasyfikowane w Klasyfikacji Środków Trwałych jako: centrum handlowe, dom towarowy, samodzielny sklep i butik, pozostały handlowo-usługowy oraz budynki biurowe sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako budynek biurowy. Podatek będzie pobierany miesięcznie tylko od nadwyżki wartości początkowej budynku powyżej 10 mln zł. Jak wynika bowiem z przepisów podstawę opodatkowania stanowi przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10 000 000 zł. Podatek wyniesie 0,035% wartości początkowej nieruchomości w każdym miesiącu. Będzie płatny do 20. każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

VII. Zostanie ograniczona wysokość odsetek stanowiących koszty podatkowe
Wprowadzona także zastanie zmiana dotycząca możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów (kosztów podatkowych) odsetek związanych z zadłużaniem się podatnika, w tym od kredytów i pożyczek. Co ważne ograniczenia nie dotyczą wyłącznie podmiotów powiązanych, jak miało to miejsce dotychczas, ale także takich, między którymi powiazania nie istnieją. Z nowych przepisów wynika, że jeśli płacone przez podatnika odsetki netto (rozumiane jako nadwyżka kosztów finansowania nad przychodami z odsetek) przekroczą rocznie 3 mln zł, to do kosztów uzyskania przychodów (kosztów podatkowych) będzie można zaliczyć je tylko w wysokości 30% podatkowego wskaźnika EBITDA. Ograniczenia stosuje się jedynie do nadwyżki kosztów ponad 3 mln zł, a jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika. Przepisy nie mają zastosowania do przedsiębiorstw finansowych.

VIII. Do kosztów będzie można zaliczyć tylko część usług niematerialnych
Nowe przepisy nakazują wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wydatki dotyczące usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, opłaty licencyjne oraz z umów o przeniesienie ryzyka. Wydatki te można będzie zaliczać do kosztów o ile nie przekroczą 3 mln zł rocznie (lub gdy rok jest krótszy niż kalendarzowy kwoty, która odpowiada iloczynowi 250 000 zł i liczby miesięcy). Nadwyżka będzie objęta limitem do wysokości 5% nadwyżki podatkowego wskaźnika EBITDA (który nie jest tożsamy ze wskaźnikiem finansowym). Ograniczenie dotyczy kosztów ponoszonych na usługi nabyte od podmiotów powiązanych i mających siedzibę w państwach uznawanych za raje podatkowe lub stosujące szkodliwą konkurencję podatkową. Ograniczenia nie dotyczą wydatków, które kupowane są od podmiotów zewnętrznych (niepowiązanych).

IX. Można będzie nie wpłacać miesięcznych zaliczek do 1000 zł
Od nowego roku podatnicy (zarówno CIT, jak i PIT) mogą nie wpłacać zaliczki, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie przekracza 1000 zł. Dopiero jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1000 zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku. Oznacza to, że podatnicy mogą w ogóle nie płacić zaliczek na podatek, jeśli nie przekraczają one w kolejnych miesiącach 1000 zł. W takim przypadku ostateczne rozliczenie i zapłata podatku nastąpią po zakończeniu roku (przy okazji składania zeznania rocznego).

Najbliższe warsztaty z tematyki VAT i CIT