Skoro spółka nabyła nieruchomość w drodze aportu, wydając w zamian udziały o określonej wartości nominalnej, to właśnie wartość nominalna wydanych udziałów, a nie wartość rynkowa nieruchomości zwiększa koszty uzyskania przychodów spółki z tytułu sprzedaży wniesionych aportem składników majątkowych.

Powyższe stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku wydanym 6 grudnia 2017 r. (sygn. akt: II FSK 789/16). Sprawa dotyczyła stanu faktycznego, w którym spółka zbyła nabytą uprzednio w drodze aportu nieruchomość w postaci lokalu mieszkalnego w zamian za wydane udziały, a jako koszt uzyskania przychodu wskazała kwotę stanowiącą wartość tej nieruchomości z dnia objęcia tych udziałów.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie podzielił stanowisko zajęte w pierwszej instancji przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, że skoro przychodem spółki będzie kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, to kosztem uzyskania tych przychodów będą wydatki poniesione na ich nabycie. W konsekwencji, w związku z tym, że skarżąca nabyła nieruchomość w drodze aportu, wydając w zamian udziały o określonej wartości nominalnej, to właśnie wartość nominalna wydanych udziałów będzie zwiększała jej koszty uzyskania przychodów z tytułu przedmiotowej sprzedaży wniesionych aportem składników majątkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalając wniesioną przez spółkę skargę podkreślił jednocześnie, że brak jest podstaw do przyjęcia, że do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć wartość rynkową nieruchomości z dnia ich objęcia w sytuacji, gdy wartość nominalna obejmowanych udziałów jest niższa niż wartość wnoszonego aportu.

Komentowany wyrok odpowiada dotychczasowemu orzecznictwu sądów administracyjnych. Mimo częstych sporów podatników z urzędami skarbowymi powstającymi na tym tle, do dziś  brak jest regulacji prawnych odnoszących się wprost do zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia środków trwałych otrzymanych w ramach aportu. W konsekwencji podatnicy powinni w tym zakresie kierować się zasadami ogólnymi – za koszty uzyskania przychodu mogą być uznane wydatki poniesione na nabycie takich środków trwałych.

Problem pojawia się z określeniem tych wydatków – tj. czy należy go utożsamiać z wartością początkową wnoszonego do spółki środka trwałego, czy wartością nominalną wydanych w zamian za aport udziałów. W poglądach wypracowanych dotychczas przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne zauważyć można jednak przewagę tego drugiego stanowiska, który nakazuje w przypadku sprzedaży rzeczy i praw nabytych przez spółkę kapitałową w formie aportu w zamian za wydane udziały (akcje), traktować jako koszt uzyskania przychodu właśnie wartość nominalną wydanych za aport udziałów (akcji).

prawnik w Kancelarii Górski Grzyb Adwokaci i Doradcy Podatkowi sp. p., aplikantka adwokacka w Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie, absolwentka Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Polecamy szkolenia z podatku od nieruchomosci