Celem spisu z natury czy weryfikacji jest doprowadzenie do zgodności stanu ewidencyjnego majątku z rzeczywistym. W przypadku środków trwałych będzie to przebiegać na nieco innych zasadach, niż przy sprawdzaniu ilości i jakości zapasów - pisze na łamach Rzeczpospolitej Kinga Windak, konsultant w Dziale Rewizji Finansowej BDO.
Ekspert BDO dodaje, że rozpoczynając przygotowanie do spisu posiadanych środków trwałych ważne jest, aby mieć na uwadze co jest celem przeliczenia stanu inwentarzowego. Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe” wyróżnia trzy główne cele:
- weryfikacę poprawności danych ewidencji księgowej drogą ich porównania ze stanem faktycznym oraz przeprowadzenie wynikających z weryfikacji korekt kosztów i przychodów jednostki,
- wzmocnienie kontroli wewnętrznej majątku jednostki oraz
- ocenę stanu oraz przydatności objętych inwentaryzacją środków trwałych, co może stanowić przesłankę do przeprowadzenia testów na trwałą utratę wartości.
Przepisy dotyczące inwentaryzacji znajdują się w rozdziale 3 ustawy o rachunkowości (art. 26 i 27 uor). Mając na uwadze obowiązki dotyczące środków trwałych w zakresie inwentaryzacji należy przyjrzeć się w szczególności:
- art. 26 ust. 1 pkt1, z którego wynika, że przeprowadzenie przez jednostki inwentaryzacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego środków trwałych, z zastrzeżeniem pkt 3, a także maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie – następuje drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic,
- art. 26 ust. 1 pkt3, który stanowi o przeprowadzeniu przez jednostki inwentaryzacji na ostatni dzień każdego roku obrotowego środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów oraz praw zakwalifikowanych do nieruchomości, jeżeli przeprowadzenie ich spisu z natury lub uzgodnienie z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe – następuje to drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników,
Uzupełnieniem przepisów uor jest Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe” (rozdział X).
