Dodatek funkcyjny a podstawa świadczeń chorobowych
Zwracam się do Państwa z pytaniem o pomoc przy ustaleniu podstawy wymiary zasiłku chorobowego. Pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim od 07.01.2019 do 09.01.2019, wynagrodzenie do podstawy wymiaru zasiłku przyjęłam z okresu 01.2018–12.2018 r. W tym czasie pracownik pracował na różnych stanowiskach. Od 01.2018 do 05.2018 r. pracował jako magazynier z wynagrodzeniem zasadniczym i dodatkiem funkcyjnym. Od 06.2018 r. pracuje jako kierowca z wynagrodzeniem zasadniczym bez dodatku. Czy do podstawy wlicza się dodatek funkcyjny wypłacany w okresie 01.2018–05.2018?
Odpowiedź: Dodatek funkcyjny należy wyłączyć z podstawy świadczenia chorobowego.
W podstawie wynagrodzenia chorobowego i zasiłków należnych w razie choroby, macierzyństwa, opieki czy wypadku uwzględniamy wynagrodzenie pomniejszone o składki społeczne finansowane przez pracownika, osiągnięte za:
- 12 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do świadczenia chorobowego lub
- pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia, gdy trwało ono krócej niż rok.
Przy kalkulowaniu ww. świadczeń chorobowych pomija się m.in.:
- składniki pensji, do których zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania świadczeń chorobowych i które są wypłacane za ww. okresy (np. nagrody i premie niepomniejszane za dni nieobecności w pracy) - w sytuacji, gdy w wewnętrznych przepisach płacowych zakładu nie ma postanowień o zachowywaniu prawa do danego składnika pensji za dni pobierania świadczenia chorobowego uznaje się, że nie jest on należny za te dni i należy włączać go do podstawy wymiaru tych świadczeń (pod warunkiem że w istocie nie jest on wypłacany za okresy nieobecności w pracy).Jeżeli w poruszonej kwestii pojawią się wątpliwości, a pracodawca jest w stanie udokumentować, że wypłaca konkretny element wynagrodzenia również za okres pobierania należności z ubezpieczenia społecznego, mimo że nie zawarł tej zasady w umowie o pracę lub przepisach dotyczących spraw płacowych, elementu tego nie uwzględnia się przy kalkulowaniu świadczeń chorobowych. Znajduje to potwierdzenie w ust. 295 komentarza ZUS do ustawy zasiłkowej oraz w wyroku Sądu Najwyższego z 3 sierpnia 2016 r., sygn. akt I UK 178/16;
- składniki płacy przysługujące w myśl umowy o pracę lub aktu wewnątrzzakładowego, tylko do określonego terminu (dotyczy podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należnego za okres po tym terminie), czyli np. dodatek funkcyjny należny tylko do określonego terminu za zajmowanie określonego stanowiska (np. kierowniczego) lub za pełnienie konkretnej funkcji (np. brygadzisty) - tak stanowi art. 41 ust. 2 ustawy zasiłkowej oraz ust. 315 komentarza ZUS do ustawy zasiłkowej.
Uwzględniając przedstawione wyjaśnienia stwierdzić należy, iż w okolicznościach opisanych w treści zapytania, do podstawy wymiaru należności za chorobę nie może wejść dodatek funkcyjny, który od czerwca 2018 r. już nie przysługuje pracownikowi.
Podstawa prawna:
- art. 36-42 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1368).
Znajdź praktyczne rozwiązania z zakresu prawa pracy, ubezpieczeń społecznych oraz podatków pomocne w prawidłowym rozliczaniu płac i naliczaniu wynagrodzeń w 2018 r.
www.placewfirmie.pl