Podatnik nabywa pakiety medyczne dla osób które nie są jego pracownikami, są natomiast członkami zarządu spółki powiązanej, pracownikami zatrudnionymi przez spółki z grupy bądź usługodawcami podatnika.
Powyższe oznacza, że zastosowanie w niniejszym przypadku znajduje art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. W konsekwencji należy uznać, iż na gruncie podatku VAT, podatnik jest podmiotem świadczącym na rzecz wskazanych osób usługi wchodzące w zakres nabytego pakietu medycznego.
Co istotne, jeżeli podatnik nie pobiera z tego tytułu wynagrodzenia zastosowanie znajduje art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, nakazujący w pewnych sytuacjach traktować usługi nieodpłatne jak odpłatne. Zgodnie z tym przepisem, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Powyższe oznacza, iż co do zasady, świadczenia nieodpłatne na rzecz innych osób, jeżeli są one przeznaczone do celów innych niż działalność gospodarcza (np. do celów prywatnych tych osób), należy traktować jak usługi odpłatne. Z tego typu sytuacją mamy do czynienia w analizowanym stanie faktycznym. Świadczenia medyczne zaspokajają prywatne potrzeby osób, którym podatnik je przekazuje.
Podstawą opodatkowania, w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług podlegającego VAT, jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (art. 29a ust. 5 ustawy o VAT). Jednocześnie należy wskazać, iż usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia wykonywane m.in. przez lekarzy i podmioty lecznicze podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług (co wynika z art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT). Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT, zwolnienie to ma zastosowanie również do usług świadczonych w sposób przewidziany w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Należy więc uznać, że usługi świadczone w ramach pakietu medycznego na rzecz wskazanych w stanie faktycznym osób, jeżeli w ich zakres będą wchodziły ww. świadczenia, podlegały będą zwolnieniu od podatku VAT.
W konsekwencji powyższego, podatnik w momencie powstania obowiązku podatkowego) powinien wykazać w deklaracji powyższe jako świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku VAT. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi (art. 19a ust. 1 ustawy o VAT). Podatnik powinien więc rozpoznawać obowiązek podatkowy z momentem zakończenia każdego okresu, którego dotyczy dany pakiet.
Joanna Litwińska, ekspert podatkowy
