W okresie ochronnym nie można zwolnić pracownika. W takim przypadku rozwiązanie umowy o pracę może nastąpić m.in. za porozumieniem stron.
Zasada ta wynika z art. 39 Kodeksu pracy, zgodnie z którym pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego. W związku z tym firma rozwiązała z pracownikiem umowę o pracę na mocy porozumienia stron, ponieważ doszło do likwidacji stanowiska pracy i nie było możliwości dalszego zatrudnienia pracownika. W wyniku tego porozumienia pracodawca wypłacił pracownikowi odszkodowanie odpowiadające wartości wynagrodzenia za trzydzieści miesięcy zatrudnienia, mimo, że w przypadku kontynuacji zatrudnienia, gdyby nie zaistniały żadne nadzwyczajne okoliczności pracownik mógł liczyć na wynagrodzenie za co najmniej 47 miesięcy.
Pracodawca wystąpił o wydanie interpretacji indywidualnej z zapytaniem czy może zaliczyć wypłacone na rzecz pracownika odszkodowanie w związku z zakończoną współpracą do kosztów uzyskania przychodu. Dyrektor KIS w interpretacji z 7.01.2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.493.2018.1.MR uznał, że kosztowny wydatek powinien uwzględniać profil prowadzonej działalności gospodarczej i powinien być ekonomicznie uzasadniony. Organ uważa, że wypłacone odszkodowanie dla byłego pracownika jest zwolnieniem pracodawcy z zobowiązania i nie przynosi pracodawcy żadnego przychodu, a więc kwota odszkodowania nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.
Sprawa trafiła do sądu, Rozpoznając sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 19.11.2019r., sygn. III SA/Wa626/19 w pełni przychylił się do stanowiska pracodawcy. Zdaniem sądu w obecnych warunkach rynkowych podmiot powinien podejmować racjonalne decyzje z własnego punku widzenia zmierzające do uzyskania jak największej efektywności ekonomicznej. Zatem sąd w wyroku orzekł, że „spółka dokonała oczywistych kalkulacji, że ze względu na przepisy k.p. jeszcze przez 47 miesięcy będzie istniała konieczność wypłaty wynagrodzenia pracownikowi (…) działanie spółki jest celowe, racjonalne (…) i zasadne jest zaliczenie tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu”.
Lidia Rubińska Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO