Zbliża się koniec roku i pojawia nam się pewien problem z wypłatą zasiłku chorobowego dla naszej pracownicy. Od kilku lat, także w 2019 r., nie mieliśmy obowiązku wypłaty zasiłków naszym pracownikom, a na dzień 30 listopada 2019 r. będziemy zgłaszać do ubezpieczenia chorobowego prawdopodobnie więcej niż 20 ubezpieczonych. W związku z tym w 2020 r. to nie ZUS, a my będziemy wypłacać zasiłki. Nasza pracownica, która jest w ciąży, choruje od września 2019 r. i prawdopodobnie będzie to już nieprzerwana choroba aż do porodu, który jest przewidziany na luty 2020 r. Czy w związku z tym, że jej choroba rozpoczęta w 2019 r. będzie trwała nieprzerwanie także w 2020 r., będziemy musieli od 1 stycznia 2020 r. przejąć wypłatę od ZUS i wypłacać jej zasiłek chorobowy, a następnie macierzyński przez ten cały czas?

Odpowiedź: Nie, nie będzie takiej potrzeby w przypadku zasiłku chorobowego. Od 1 stycznia 2020 r. nadal będzie go wypłacał ZUS. Pracodawca będzie usiał dokonywać wypłaty zasiłku macierzyńskiego, do którego prawo powstanie po 1 stycznia 2020 r., nawet gdy między zasiłkiem chorobowym wypłacanym przez ZUS a zasiłkiem macierzyńskim nie będzie żadnej przerwy.

Płatnik składek (pracodawca) jest płatnikiem zasiłków w danym roku kalendarzowym, jeżeli na dzień 30 listopada poprzedniego roku zgłasza do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych (21 osób i więcej). Jeżeli zatem płatnik składek zgłaszał do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych na dzień 30 listopada 2018 r., oznaczało to, że jest płatnikiem zasiłków dla osób podlegających temu ubezpieczeniu w czasie jego trwania w całym 2019 roku – od 1 stycznia do 31 grudnia 2019 r.

Na uprawnienie płatnika składek do wypłaty zasiłków w danym roku kalendarzowym nie ma wpływu zmiana (zmniejszenie) liczby ubezpieczonych po 30 listopada poprzedniego roku ani w tym roku kalendarzowym. Załóżmy taką sytuację, że na 30 listopada 2018 r. płatnik składek zgłaszał do ubezpieczenia chorobowego 24 pracowników. Następnie w marcu 2019 r. z pracy zwolniło się 3 pracowników, a we wrześniu 2019 r. kolejnych trzech. Te zwolnienia pracowników, a tym samym zmniejszona do mniej niż 20 osób liczba ubezpieczonych zgłaszanych do ubezpieczenia chorobowego, nie mają wpływu na obowiązek płatnika składek do ustalania prawa i wypłaty zasiłków pozostałym ubezpieczonym do końca 2019 roku. Na podstawie liczby osób zgłaszanych do ubezpieczenia chorobowego na dzień 30 listopada 2019 r. ustala się obowiązek płatnika składek do wypłaty zasiłków w 2020 r. – od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r.

Inna jest sytuacja, gdy w danym roku kalendarzowym płatnikiem zasiłków jest ZUS. Jeżeli ZUS rozpocznie wypłatę zasiłku przed 1 stycznia, to kontynuuje tę wypłatę za cały nieprzerwany okres niezdolności do pracy w nowym roku kalendarzowym, nawet gdy od 1 stycznia płatnik składek jest zobowiązany do wypłaty zasiłków swoim ubezpieczonym. Dopiero w razie przerwy w pobieraniu zasiłku wypłacanego przez ZUS, a następnie przez pracodawcę, płatnikiem kolejnego zasiłku będzie pracodawca. Zasada ta ma zastosowanie również w sytuacji, gdy nastąpi zmiana rodzaju pobieranego zasiłku po 1 stycznia, nawet bez żadnej przerwy między zasiłkami. Wtedy kolejny zasiłek wypłaca już płatnik składek.

Podstawa prawna

• Art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2a oraz ust. 2–4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2019 r. poz. 645).

Renata Tonder, specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych

Zastanawiasz się, jak prawidłowo przygotować dokumentację ubezpieczeniową?
Skorzystaj z praktycznych wskazówek dot. rozliczeń z ZUS, zawartych w „Ubezpieczeniach społecznych w praktyce” i prowadź dokumentację ZUS w 100% poprawnie!
www.ubezpieczeniaspoleczne.wip.pl