Urlop udziela się na dni pracy pracownika zgodnie z rozkładem czasu pracy.

Zgodnie z zasadą wynikającą z kodeksu pracy urlopu udziela się tylko na dni, które są dla pracownika dniami pracy wg obowiązującego go rozkładu czasu pracy. W tym znaczeniu urlop może zostać udzielony m.in. w niedzielę jeśli zgodnie z rozkładem czasu pracy pracownik wykonuje pracę w ten dzień.

Zgodnie z kodeksem pracy urlopu należy udzielać w wymiarze godzinowym odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu, a więc np. jeden dzień urlopu odpowiada ośmiu godzinom pracy.

W wyjątkowych przypadkach gdy pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, np. na ½ etatu to można pracownikowi udzielić urlopu w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy, np. 2godz. 40 min.

Wynika to art. 1542 § 4 kodeksu pracy, zgodnie z którym udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop.

Zatem należy pamiętać, że pracownikowi zatrudnionemu na cały etat nie można udzielić urlopu wypoczynkowego na godziny za czas wyjścia prywatnego. Pracownik może za zgodą pracodawcy wyjść z pracy szybciej w celu załatwienia spraw osobistych ale powinien ten czas odpracować. Pozostawanie dłużej w pracy w celu odpracowania zwolnienia od pracy udzielonego pracownikowi na jego wniosek nie stanowi godzin nadliczbowych.

Należy podkreślić, że odpracowanie zwolnienia od pracy nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.

Lidia Rubińska, Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO