Ustawa o PIT zawiera szereg zwolnień podatkowych. Jednym z nich jest ekwiwalent pieniężny za ubiór służbowy, jeśli pracownik jest zobowiązany do noszenia ubioru podczas pracy.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są wartość ubioru służbowego (umundurowania), jeżeli jego używanie należy do obowiązków pracownika lub ekwiwalentu pieniężnego za ten ubiór.
W ocenie organów podatkowych odzież służbowa to specjalna odzież noszona w związku z wykonywaniem pracy, charakterystyczna dla firmy poprzez barwę, krój, logo i którego noszenie podczas świadczenia pracy jest obowiązkiem pracownika.
Wobec tego aby uznać dany strój za ubiór służbowy muszą zostać spełnione dwa warunki: i) noszenie ubioru jest obowiązkiem pracownika, ii) ubiór musi posiadać charakterystyczne cechy, np. charakterystyczny krój i kolor, naszyte logo firmy, a więc tak zindywidualizowane elementy, przez które odzież ta traci przymiot odzieży o charakterze osobistym.
Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art.30 da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zatem czy dress code jako element strategii wizualnej firmy, w celu odpowiedniej prezentacji podczas spotkań z klientami, tj. np. garnitur, koszula, bluzka może być uznany za ubiór służbowy podlegający zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust.1 pkt 10 ww. ustawy?
Organ interpretacyjny uznał, że jeśli ubiór (dress code) kupiony dla określonych pracowników pozostanie własnością pracodawcy i będzie służył wyłącznie do wykonywania zadań pracowniczych, a obowiązek jego noszenia będzie wynikał z regulaminu pracy, strój zostanie oznaczony logiem firmowym, to przekazanie takiej odzieży pracownikom będzie neutralne podatkowo i wskazany przepis dotyczący zwolnienia podatkowego nie będzie miał zastosowania.
Pismo z dnia 26 września 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.313.2018.3.AMN „Skoro w strojach zostanie wszyte na trwałe oznaczenie wskazujące na Spółkę, pracownicy będę wykorzystywali odzież służbową wyłącznie do wykonywania czynności zawodowych, noszenie odzieży służbowej będzie obowiązkiem pracownika wynikającym z regulaminu Spółki, pracodawca kupi strój służbowy na swoją własność i przekaże go pracownikowi do użytkowania ale pozostanie on nadal własnością Spółki, to przekazanie tej odzieży pracownikom do używania w trakcie pracy nie generuje u nich przychodu, jest dla nich obojętne podatkowo.”
A więc zakup ubioru przez pracodawcę albo świadczenie pieniężne wypłacone pracownikowi z tytułu nabycia ubioru w przypadku, gdy ubiór w rzeczywistości nie ma cech ubioru służbowego lub noszenie ubioru nie należy do obowiązków pracownika, nie jest objęte zwolnieniem z podatku i składek ZUS. W takim przypadku pracownik uzyska przychód ze stosunku pracy.
Lidia Rubińska, Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO
