Przejęcie pracowników bez zadań i majątku firmy jest pozornym outsourcingiem pracowniczym.
Zgodnie z art. 231 1 i § 2 kodeksu pracy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.
W przypadku przekształcania podmiotów gospodarczych, w tym połączenia spółek zastosowanie mogą mieć m.in. przepisy kodeksu spółek handlowych (k.s.h.). W rozumieniu art. 494 § 1 k.s.h. w wyniku połączenia spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.
Przejście praw i obowiązków następuje z mocy samego prawa, a spółka przejmująca staje się następcą spółki przejmowanej. Z chwilą połączenia przez przejęcie dochodzi do zmiany pracodawcy w zakresie umów pracowniczych. Spółka przejmująca staje się więc stroną stosunku pracy dla przejętych pracowników. Nowym pracodawcą będzie z mocy prawa spółka przejmująca w stosunku do pracowników spółki przejmowanej.
Wobec tego spółka, która przejęła pracowników jako nowy pracodawca powinna z dniem połączenia zgłosić do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego przejętych pracowników, a spółka, która oddaje pracowników do nowego zakładu powinna wyrejestrować z ubezpieczeń społecznych i z ubezpieczenia zdrowotnego wszystkich pracowników, których przenosi, ponieważ nie jest już wobec nich płatnikiem składek.
Spółka, przejmowana (oddająca) wszystkich pracowników nie jest już pracodawcą więc powinna także wyrejestrować się z ZUS jako płatnik składek, ponieważ z dniem połączenia przestaje być płatnikiem składek wobec dotychczasowych pracowników.
Przejęcie zakładu pracy lub jego części musi polegać na formalnym nabyciu przedsiębiorstwa lub jego części. Zasadniczą przesłanką zastosowania art. 231 kodeksu pracy jest faktyczne przejęcie władztwa nad zakładem pracy przez nowy podmiot, który staje się pracodawcą. Przejęcie samych pracowników bez kontynuacji prowadzenia działalności gospodarczej przez nowy podmiot będzie nieskuteczne i nie będzie stanowiło przejęcia zakładu pracy.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30.06 2021 r., sygn. III AUa 378/21 potwierdza, że „nie może być mowy o przejęciu zakładu pracy lub jego części na podstawie art. 231 § 1 k.p. w sytuacji, gdy zawarta umowa dotyczy wyłącznie przejęcia pracowników, a nie kontynuacji prowadzonej przez stronę działalności przed dokonanym przejęciem, nie obejmuje przejęcia składników majątkowych, a przedmiotem działalności przejmującego ma być wyłącznie wynajem pracowników przejętych na mocy porozumienia o przejęciu.”
Lidia Rubińska, Konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO
Zapraszamy do zapoznania się z ofertą szkoleń z ubezpieczeń społecznych.
