Aktualnie praca zdalna regulowana jest prawami tymczasowymi, które zostały wprowadzone w czasie pandemii. Jednak już wiosną 2023 wejdą w życie nowe ustalenia, a zasady pracy zdalnej oficjalnie pojawią się w Kodeksie pracy. Sejm zakończył pracę nad projektem, teraz nowelizacją zajmie się Senat.

Zgodnie z nowymi przepisami praca zdalna będzie mogła być ( na skutek uzgodnień pracodawcy z pracownikiem) całkowicie wykonywana w miejscu wskazanym przez pracownika lub tylko częściowo (hybrydowo). Pracownik będzie mógł pracować zdalnie zarówno w przypadku zawierania umowy o pracę, jak i w trakcie obowiązującego już zatrudnienia, z tą różnicą, że zatrudnieni będą musieli złożyć do pracodawcy specjalny wniosek o rozpoczęcie pracy zdalnej złożony w postaci papierowej lub elektronicznej.

Najważniejsze zmiany w Kodeksie pracy 2023 dotyczące pracy zdalnej to m.in:

• ustalenie dokładnego miejsca wykonywania pracy zdalnej,
• możliwość wykonywania pracy zdalnej na wniosek pracownika,
• unormowanie obowiązków pracownika w miejscu wykonywania pracy zdalnej,
• unormowanie prawa do kontroli pracownika przez pracodawcę w miejscu wykonywania pracy zdalnej,
• obowiązek pracodawcy w zakresie zapewnienia pracownikowi wykonującemu pracę zdalną materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, a także pokrycia kosztów energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej,

Zapraszamy na nasze szkolenia, warsztaty i konferencje poświęcone zagadnieniom pracy zdalnej !

TYTUŁ I MIEJSCE SZKOLENIA	TERMIN I CENA
Prawo Pracy w praktyce w 2025r. oraz wyzwania związane z planowanymi zmianami 2025/2026 - warsztaty Stacjonarne      Zakopane	18.05.2025         20.05.2025   2590.00 + VAT

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. – koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2. nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3. wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł - w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4. nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę

W przypadku pracownika, który mieszka i pracuje w tej samej miejscowości, wprowadzenie pracy zdalnej niczego nie zmienia. Oczywiście po objęciu go pracą zdalną pracownik może świadczyć pracę z innego miejsca (np. z działki na Mazurach), ale mimo to i tak nalicza się koszty zwykłe.

Inaczej jest w przypadku pracowników dojeżdżających. Przepis powyższy interpretowany jest w ten sposób, że koszty podwyższone przysługują, jeżeli pracownik świadczy pracę w innej miejscowości, niż mieszka. W efekcie, jeżeli pracownik przez cały miesiąc świadczyłby pracę zdalnie, to oznaczałoby to, że wykonywał pracę w miejscowości, w której mieszka. Tym samym za czas pracy zdalnej powinny być naliczone koszty podstawowe (250 zł). Jeżeli jednak pracownik chociaż raz przyjechałby do biura, pojechał do klienta lub urzędu itp., to naliczenie kosztów podwyższonych (300 zł) byłoby w pełni zasadne.

Pracodawca jako płatnik powinien zatem za miesiąc, w którym wyłącznie była świadczona praca zdalna naliczyć koszty podstawowe. Pracodawca, który naliczy koszty podwyższone w takich okolicznościach nie powinien zostać ukarany, gdyż przepisy nie przewidują żadnych procedur w tym zakresie. Formalnie rzecz biorąc, pracownik powinien w zeznaniu rocznym zastosować prawidłowe koszty uzyskania.

Paweł Ziółkowski, prawnik, publicysta, wykładowca BDO Academy